Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

dormire in plumā

  • 1 pluma

    plūma, ae, f. (viell. aus *pleusma, vgl. ahd. vlius, Vlies), die Flaumfeder; Sing. kollektiv u. Plur. = die Flaumfedern, der Flaum der Vögel, I) eig.: avium plumae, Sen. u. Apul.: plumae versicolores columbarum, Cic.: plumae perdicum subalares, Lampr.: animantes plumā obductae, Cic.: dolium tenui plumā completum, Liv.: pluma adusta, Liv.: plumam amittere (v. Vogel), sich mausern, Plin.: in plumis (Schwanengefieder, -gestalt) delituisse Iovem, Ov.: in plumam, nach Art der Flaumfedern, Verg.: u. so in modum plumae, Sall. fr. – gebraucht zum Ausstopfen der Kopfkissen und Polstern der Sänften, dah. meton. auch = Polster (s. Hertzb. Prop. 3, 7, 50), fultum plumā versicolore caput, Prop.: Amyclaeā requiescere plumā, Mart.: dormire in pluma, Mart.: pensilibus plumis vehi, Sänften mit Federpolstern, Iuven. – zu Gewändern, non avium plumae in usum vestium conseruntur? Sen. ep. 90, 16. – als Bild der Leichtigkeit, quid ais, homo levior quam pluma, Plaut. Men. 488: si quid bene facias, levior plumā est gratia, Plaut. Poen. 812: nec me consules movent, qui ipsi plumā aut folio facilius moventur, wir »sie bewegen sich hin u. her wie ein schwankendes Rohr«, Cic. ad Att. 8, 15, 2. – als Bild der Weichheit, brachia molliora plumā, Petron. 127, 8. – als Bild der Geringfügigkeit, pluma haud interest, es macht nicht den kleinsten Unterschied, es ist ganz einerlei, Plaut. most. 407. – II) übtr.: A) v. ersten Barte, der Flaum, Hor. carm. 4, 10, 2. – B) die liegenden Schuppen am Schuppenpanzer, Stat. Theb. 11, 543 (vgl. Verg. Aen. 11, 771 u. dazu Serv.).

    lateinisch-deutsches > pluma

  • 2 pluma

    plūma, ae, f. (viell. aus *pleusma, vgl. ahd. vlius, Vlies), die Flaumfeder; Sing. kollektiv u. Plur. = die Flaumfedern, der Flaum der Vögel, I) eig.: avium plumae, Sen. u. Apul.: plumae versicolores columbarum, Cic.: plumae perdicum subalares, Lampr.: animantes plumā obductae, Cic.: dolium tenui plumā completum, Liv.: pluma adusta, Liv.: plumam amittere (v. Vogel), sich mausern, Plin.: in plumis (Schwanengefieder, -gestalt) delituisse Iovem, Ov.: in plumam, nach Art der Flaumfedern, Verg.: u. so in modum plumae, Sall. fr. – gebraucht zum Ausstopfen der Kopfkissen und Polstern der Sänften, dah. meton. auch = Polster (s. Hertzb. Prop. 3, 7, 50), fultum plumā versicolore caput, Prop.: Amyclaeā requiescere plumā, Mart.: dormire in pluma, Mart.: pensilibus plumis vehi, Sänften mit Federpolstern, Iuven. – zu Gewändern, non avium plumae in usum vestium conseruntur? Sen. ep. 90, 16. – als Bild der Leichtigkeit, quid ais, homo levior quam pluma, Plaut. Men. 488: si quid bene facias, levior plumā est gratia, Plaut. Poen. 812: nec me consules movent, qui ipsi plumā aut folio facilius moventur, wir »sie bewegen sich hin u. her wie ein schwankendes Rohr«, Cic. ad Att. 8, 15, 2. – als Bild der Weichheit, brachia molliora plumā, Petron. 127, 8. – als Bild der Geringfügigkeit, pluma haud interest, es macht nicht den klein-
    ————
    sten Unterschied, es ist ganz einerlei, Plaut. most. 407. – II) übtr.: A) v. ersten Barte, der Flaum, Hor. carm. 4, 10, 2. – B) die liegenden Schuppen am Schuppenpanzer, Stat. Theb. 11, 543 (vgl. Verg. Aen. 11, 771 u. dazu Serv.).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pluma

  • 3 pluma

    plūma, ae f.
    1) перышко, пух, pl. оперение (avium plumae Sen, Ap etc.)

    Латинско-русский словарь > pluma

  • 4 pluma

    plūma, ae, f. [st2]1 [-] plume. [st2]2 [-] première barbe, duvet. [st2]3 [-] au plur. écailles (d'une cuirasse).    - in plumā dormire, Mart.: dormir sur la plume (sur un lit moelleux).    - plumā haud interest, Plaut.: il n'y a pas de différence.    - pluma deduxit in terram, Petr.: ses ailes le portèrent sur la terre.    - plumae versicolores, Cic.: plumage nuancé.
    * * *
    plūma, ae, f. [st2]1 [-] plume. [st2]2 [-] première barbe, duvet. [st2]3 [-] au plur. écailles (d'une cuirasse).    - in plumā dormire, Mart.: dormir sur la plume (sur un lit moelleux).    - plumā haud interest, Plaut.: il n'y a pas de différence.    - pluma deduxit in terram, Petr.: ses ailes le portèrent sur la terre.    - plumae versicolores, Cic.: plumage nuancé.
    * * *
        Pluma, plumae. Martial. La petite et legiere plume des oiseaulx.
    \
        Pensilibus plumis vehi. Iuuenal. En une lictiere bien garnie d'orilliers de plume.

    Dictionarium latinogallicum > pluma

  • 5 pluma

    plūma, ae, f., a small, soft feather; in plur., fine, soft feathers, down.
    I.
    Lit. (clas.;

    syn. penna): (animantium) pluma alias, alias squamā videmus obductas,

    Cic. N. D. 2, 47, 121:

    plumae versicolores,

    id. Fin. 3, 5, 18:

    mollis,

    Verg. A. 10, 192:

    in plumis delituisse Jovem,

    i. e. in the form of a swan, Ov. H. 8, 68.—They were used esp. for stuffing pillows and the beds of litters:

    dormit in plumā,

    Mart. 12, 17, 8:

    pensilibus plumis vehi,

    i. e. in litters, Juv. 1, 159:

    in plumā paternā dormire,

    id. 6, 88. —Also in clothing:

    non avium plumae in usum vestium conseruntur?

    Sen. Ep. 90, 14.—As an image of lightness, triviality, insignificance, like feather with us:

    homo levior quam pluma,

    Plaut. Men. 2, 3, 23:

    levior plumā est gratia,

    id. Poen. 3, 6, 17:

    ipsi plumā aut folio facilius moventur,

    Cic. Att. 8, 15, 2:

    pluma haud interest, patronus, an cliens probior siet,

    there is not a pin to choose, Plaut. Most. 2, 1, 60.—
    II.
    Transf.
    A.
    Of the first beard, down ( poet.):

    insperata tuae cum veniet pluma superbiae,

    Hor. C. 4, 10, 2.—
    B.
    The scales on a coat of mail, Stat. Th. 11, 542; cf.:

    equus, quem pellis aënis In plumam squamis auro conserta tegebat,

    i. e. scales of brass overlaid on a skin, Verg. A. 11, 771 Serv. and Heyn. ad loc.:

    equis operimenta erant, quae lintea ferreis laminis in modum plumae adnexuerant,

    Sall. H. 4, 59 Dietsch.

    Lewis & Short latin dictionary > pluma

  • 6 schlafen

    schlafen, dormire (im allg., z.B. in pluma; u. patentibus oculis). – dormitare (in tiefem Schlaf liegen). – cubare (schlafend liegen, z.B. sub divo). – quiescere (schlafend ruhen von [2033] der Anstrengung). – somnum capere (den Schlaf genießen, z.B. humi). – schlafen gehen, sich schlafen (sich zu Bett) legen, ad quietem ire. dormitum od. cubitum ire. cubitum abire (zur Ruhe; zu Bett gehen); cubitum discedere (von zweien od. mehreren); somno se dare. quieti se tradere (sich dem Schlaf, sich der Ruhe überlassen); somnum petere (Schlaf suchen, schlafen wollen): wohin schlafen gehen, cubitum se alqo conferre: jmd. nicht sch. lassen, alqm somno prohibere: jmd. drei Stunden sch. lassen, alci tres horas ad quietem dare: ich kann nicht sch., somnum capere non possum; noctem insomnem ago: ich kann vor etwas nicht sch., etwas benimmt, raubt mir den Schlaf, alqd mihi somnum adimit: alqd me non sinit dormire (z.B. cantus alcis): nicht wieder sch. können, somnum interruptum recuperare non posse: sehr wenig sch., nicht lange sch., minimum dormire (im allg.); brevissimi esse somni. brevissimo somno uti (einen sehr kurzen Schlaf haben): zu jeder Stunde schlafen können, paratissimi esse somni. – lange sch., somno indulgere (sich dem Schlaf ganz hingeben); somnum extendere in partem diei (den Schlaf bis in einen Teil des Tages hinein ausdehnen): zu lange sch., nimio somno uti (als Gewohnheit): bis 5 Uhr sch., dormire in quintam horam: bis mitten in den Tag hinein sch., in medium diem dormire; in medios dies dormire (wenn es zur Gewohnheit geworden ist): bis an den hellen, lichten Tag sch., dormire in lucem: Tag und Nacht in einem fort sch., somnum per diem noctemque continuare: bei jmd. sch., pernoctare cum alqo od. apud alqm (in jmds. Wohnung); dormire cum alqo (mit jmd. in einem Bette); cum alqo eodem lecto quiescere od. in eodem lecto somnum capere (mit jmd. in demselben Bette ruhen): unter mehreren sch., pluribus mixtum dormire: auf offener Straße sch., s. übernachten.

    deutsch-lateinisches > schlafen

  • 7 Federbett

    Federbett, pluma (Flaum, kollektiv). – culcita plumea (Flaumkissen). – im F. schlafen, in pluma dormire. Federbüchse, theca cal amaria. Federbusch, crista. – mit einem F. geziert, cristatus. Federchen, pennula. plumula (Flaumfederchen). – Federfahne, penna.

    deutsch-lateinisches > Federbett

  • 8 Flaum

    Flaum, I) die Flaumfedern: plumae. – F. bekommen, plumescere. – II) das erste Barthaar: lanūgo. Flaumfeder, pluma (auch kollektiv, z.B. in pluma dormire). – mit Flaumfedern versehen, gestopft, plumeus (z.B. cul cĭta). flaumicht, plumeus. flaumig, plumosus.

    deutsch-lateinisches > Flaum

См. также в других словарях:

  • Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire  A   B … …   Wikipédia en Français

  • AMPHIMALLA sive — AMPHIMALLA, sive ἀμφίμαλλοι χιτῶνες, vestes sunt utrinque villosae. Meminit eorum Plin. l. 19. c. 1. Gausapae patris mei memoria coepere, ampbimalla nostra, sicut etiam villosa ventr alia. Vide Octav. Ferrarium de ReVestiaria l. 1. c. 18. An… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»